michell
Gość
|
 Wysłany: Pon 21:14, 08 Sie 2005 Temat postu: Heavy metal |
|
|
Heavy metal
Początek lat osiemdziesiątych był okresem wzmożonej popularności stylu, a jednocześnie wyraźnych jego przemian. Muzyka heavy metalowa, będąca ciągle alternatywnym gatunkiem rocka, zaczyna dominować w radio i rodzącej się wtedy telewizji muzycznej. Ma to olbrzymi wpływ na wizualną stronę muzyki, jak i na samo jej brzmienie. Choć początkowo muzyka była ostra i agresywna, następuje stopniowe łagodzenie jej brzmienia. Popularność zyskują takie grupy jak Def Leppard, Bon Jovi, Van Halen, Scorpions oraz te zbliżające heavy metal niemal do popowego standardu, jak Kiss, Alice Cooper, Boston czy Foreigner. Do muzyki wprowadzono chórki, instrumenty klawiszowe, a do scenicznej praktyki choreografię, fantazyjne stroje i makijaż. Styl ten w literaturze angielskiej zwany hair metal, lub big hair metal, ze względu na wielkie tapirowane fryzury noszone przez muzyków, zapewne doprowadziłby do ostatecznego wtopienia się gatunku w rock głównego nurtu, gdyby nie pojawienie się grupy Metallica. Formacja ta przywróciła gatunkowi jego dawną surowość, odzierając ze wszystkich popowych i medialnych naleciałości. Tak w muzyce jak i prezentacji powrócono do korzeni, dodając jednak więcej subtelności i wewnętrznej złożoności. Za Metallicą poszedł cały legion innych grup rockowych, czyniąc heavy metal, coraz częściej nazywany po prostu metalem, jednym z najpopularniejszych i najbardziej żywotnych kierunków we współczesnym rocku. Z czasem też wykształciła się mnogość podgatunków i stylów metalowych.
Heavy metal to nie tylko gatunek muzyczny, lecz także szeroki nurt we współczesnej kulturze masowej. Gatunek w swej sferze tekstowej odnosił się do modnej fantastyki naukowej, fantasmagorii i humoreski opartej na czarnym humorze. Nie stronił też od poruszania treści religijnych, a raczej anty-religijnych, czy w skrajnych sytuacjach – satanistycznych. Także niektóre grupy metalowe zaadaptowały w swych tekstach skrajnie prawicowe, neonazistowskie i szowinistyczne treści. Muzyka heavy metal niemal wyłącznie grana była przez białych muzyków, tak że często kojarzono ją z pewną formą kulturowego rasizmu. Choć satanizm, rasizm i neonazizm stanowiły niewielki margines tego szerokiego nurtu, wielu zaczęło traktować całą muzykę metalową jako skrajny i schyłkowy gatunek muzyki popularnej. Innym aspektem muzyki metalowej była jej tajemniczość i surowość, nieodparcie kojarzącą się z gotykiem.
Rozpatrywanie muzyki metalowej w kategoriach tradycyjnej estetyki jest bardzo trudne i zwodnicze. Jest to sztuka tak w swej treści muzycznej, tekstowej jak i prezentacyjnej – turpistyczna. Twórcy metalowi, poza wczesnym okresem i czasem hair metal, nie dbali o piękno swej muzyki. Bardziej interesującym dla nich było wytworzenie odpowiedniego nastroju, zgodność ze standardem i wykonawcza precyzja.
W czasie największej popularności gatunku, rynek muzyczny został zdominowany przez trzy nurty – popowa nowa fala, rock głównego nurtu i sam heavy metal. Właśnie te dwa ostatnie gatunki przeciwstawiono sobie. Główny nurt reprezentowany przez takie grupy i artystów jak Dire Straits, Sting czy U2 uznano za tzw. inteligentny rock, gdy metalowi nadano miano prymitywnego rocka. Podział taki był bardzo kontrowersyjny, gdyż w swej muzycznej treści heavy metal często był dużo bardziej złożony, niż tzw. inteligentny rock. W muzyce tej łatwo jest odnaleźć wpływy muzyki poważnej, zwłaszcza baroku. Czołowi muzycy metalowi, głównie gitarzyści, przyznawali się do czerpania motywów z Bacha lub Paganiniego. Wiele aranżacji metalowych solówek gitarowych do złudzenia przypomina barokowe aranżacje smyczkowe. Instrumentaliści metalowi często też posiadali znakomite umiejętności techniczne, daleko wyprzedzając muzyków grających inne gatunki rocka czy popu. Z drugiej strony jednak subtelności te były niedostrzegalne dla przeciętnego odbiorcy, który słuchał tej muzyki z powodu czadu lub zadymy.
W latach dziewięćdziesiątych heavy metal ciągle był jednym z dominujących gatunków rocka. Jego popularność spowodowała także to, że inne gatunki i style rocka przejęły pewne cechy muzyki metalowej, głównie agresywność i dynamikę. W porównaniu z raczej delikatną muzyką lat osiemdziesiątych, lata dziewięćdziesiąte są okresem dominacji ciężkiego brzmienia także w obrębie głównego nurtu rocka oraz grunge, który z metalem jest blisko związany.
|
|
